آگاهی؛ دلیل لجاجت کودکان
لجبازی
در امور مختلف حتی در موقعیتهای خاص یا مشابه خصلتی فراگیر در کودکان
است. اغلب والدین در تقابل لجبازی کودک در دورههای مختلف زندگی وی که به
اشکال مختلف مشاهده میشود به مشکلات جدی برمیخورند و گاه به درماندگی
میرسند.
با این حال کارشناسان علوم تربیتی لجبازی را خصلتی طبیعی و ضروری میدانند که از تمایل کودک به کسب درجاتی از استقلال شخصیتی ناشی میشود و باید پذیرفته و کنترل شود. بر این اساس لجبازی نکردن کودک در هیچ زمینهایمیتواند نشانه یک عارضه حاد روانی باشد که باید برای درمانش اقدام کرد.
در مقابل، لجبازی شدید و کنترل نشده نیز از رفتارهای نامناسب والدین حکایت دارد. در حقیقت لجبازی مهار گسیختهنتیجه رفتارهای والدین و شرایط محیطی است که کودک را به لجبازی بیشتر وادار میسازد. اگر کودکی لجبازی را از حد میگذراند باید ریشه این رفتار را در نحوه برخورد والدین و اطرافیان و تنبیهها و تشویقهای آنان جستجو کرد.